Sittard, 07-06-2018
Even voorstellen……
Annemarie Gulikers; in deze hoedanigheid ben ik 58 jaar deelgenoot van dit wereldgebeuren.
Ik werk in de welzijnssector.
Als kind had ik niet de ambitie om dichter te worden.
Wel was ik al jong gegrepen door de dingen des levens, waar ik over nadacht en in mijn eentje over filosofeerde.
Tijdens een maandenlange reis door Azië in 1984 met trektochten door de Himalaya, was ik geraakt door het oosters gedachtegoed. Het nodigde me uit me hier verder in te verdiepen.
Ook westerse filosofie trok mijn aandacht. De raakvlakken en overeenkomsten in oosterse en westerse filosofie en levensbeschouwing vind ik heel boeiend.
Ook latere reizen door India en Zuid-Oost-Azië verdiepten en verrijkten mijn beleving en reikten me woorden aan om deze gewaarwording vorm te geven.
Er is zo’n rijkdom aan wijsheid, levenskunst en Kennis, met grote K; ’n bron van inspiratie voor mij, voor ieder, voor de wereld.
In 2004 goot ik ’n bijzondere ervaring na de innemende aanblik van een roze waterlelie, in mijn eerste gedicht. Langzaamaan, in een natuurlijke beweging, kwamen er meer gedichten.
In 2013 gepubliceerd in de dichtbundel : “Echo van Stilte”. Bespiegelingen over universele thema’s als tijd en vergankelijkheid, de schoonheid der dingen, taferelen uit de natuur, zijn op eigentijdse wijze in woorden en vorm vervat. Met weinig woorden wordt een treffend beeld geschilderd dat uitnodigt de eigen gedachten en beleving te laten spreken.
In 2015 ontmoette ik naamgenote Marlies Gulikers. Ik was getroffen door de diepte, innerlijke rust en zeggingskracht van haar schilderijen. Sindsdien werken we samen en maak ik gedichten bij haar schilderijen. Beeld en woord vinden elkaar en versterken elkaar.
Na eerdere jaren solo-optredens en voordrachten treden we nu ook samen voor het voetlicht en telkens met bijzondere ervaringen en verrassende ontmoetingen.
Tijdens deze tentoonstelling in Meerssen zal ik op onderstaande data aanwezig zijn. U bent dan in de gelegenheid om uit een mandje een envelop te kiezen met een gedicht erin, dat ik voor u voordraag.
Het zo gekozen gedicht wordt vaak als zeer passend en als persoonlijk ervaren.
U treft mij op de volgende data:
Zondag 02 september Vrijdagavond 07 september; Vernissage
Zondag 16 september Zondag 30 september
Zondag 14 oktober Zondag 28 oktober
Zondag 11 november Zondag 25 november
Ja, ik ben dichter!
Ik voel me dichter-bij het wezen der dingen.
Het moment van geraakt zijn, nodigt me uit er in woorden uitdrukking aan te geven.
Kort, indringend, treffend, beeldend.
Woorden schilderen zo een filosofisch, contemplatief tafereel, dat z’n weg vindt naar een ieder die ’t in zijn/haar hart kan sluiten.
Annemarie Gulikers
Schrijvertje, schrijvertje
Waar kom je vandaan
Hoe waren je vorige levens
Wat is de zin van ons bestaan
Als schijnbaar onbeduidend wezentje
Zonder pen en zonder faam
Op het water des levens
Schrijf jij voor eeuwig jouw naam
Zwoele wind op een nazomerse avond
draagt de herfst al in zich
Wisseling van seizoen
Niets blijft wat ’t is
Zelfs diamant niet
Toch gaat niets verloren
Zelfs ’n herfstblad niet
Lente
Weer ’n jaar voorbij
’t Voorjaar brengt uitbundige bloesempracht tot leven
’t Is voor enkele dagen
Dan sneeuwt ’t bloesemblaadjes
Als ik Nu volledig kijk
Met heel mijn wezen
Bestaat er geen dag
geen jaar
geen nieuwe lente
Alleen ’t tijdloze Nu
En eeuwige bloesem
